محل انتشار: نخستین کنگره بین المللی حقوق ایران

علی طالع زاری – گروه حقوق،واحد گرگان،دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان ،ایران

  مریم متینی – گروه حقوق،واحد گرگان،دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان ،ایران

در ارتکاب بعضی از جرایم از طریق فعل تردیدی نیست، ولی در وقوع آن از طریق ترک فعل موضوع محل بحث است، مثل جرم قتل عمدی. در بحث جرم قتل عمدی قانونگذار در بندهای سه گانه ی ماده ی 295 ق.م.ا به انجام کار از سوی قاتل اشاره کرده بدین ترتیب که در بند الف آن «قاتل با قصد قتل کاری انجام می دهد…»، در بند ب «قاتل عمداً کار نوعاً کشنده را انجام می دهد» است، و در بند ج «قاتل قصد قتل ندارد و کاری که انجام می دهد…» ملاحظه می شود که قانونگذار در بندهای سه گانه ی ماده ی 295 ق.م.ا از لفظ «کار »استفاده کرده است. ممکن است این شبهه مطرح شود که واژه ی کار در اینجا معادل فعل مذکور در ماده ی ٢ قانون مجازات اسلامی است و چون قانونگذار فقط به فعل اشاره کرده، ارتکاب قتل عمدی از طریق ترک فعل با توجه به موازین فعلی قانون مجازات اسلامی ممکن نیست. موضوع نقش ترک فعل در جرم قتل عمدی یکی از بحث های متنازع فیه در قلمرو حقوق کیفری ایران است. با توجه به عدم صراحت قانونگذار در این خصوص و اینکه هنوز رأی وحدت روی های در این زمینه صادر نشده است، موضوع محل تامل و تعمق است.