تحلیل ماده 306 قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 با نگاهی به آموزه های فقهی

سال انتشار ۱۳۹۴
محل انتشار: نخستین کنگره بین المللی حقوق ایران
نویسندگان:
  علی طالع زاری – استادیار،گروه حقوق، پردیس علوم و تحقیقات گلستان ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان ، ایران
الهه طالع زاری – کارشناس ارشد حقوق جزا و جرم شناسی، گروه حقوق، پردیس علوم و تحقیقات گلستان ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان ، ایران
چکیده مقاله:
مجازات سقط عمدی جنین دارای روح، از دیرباز در آثار فقهى مطرح بوده است، ولى عبارات بیشتر فقیهان گذشته در این زمینه خالى از ابهام نیست و همین امر، سبب اختلاف نظر در فهم قول مشهور شده است؛ در حالى که مشهور فقیهان اهل سنت و مشهور فقیهان معاصر شیعه به صراحت، قول به عدم جواز قصاص در قتل عمدى جنین را برگزیده اند. قانون مجازات اسلامى نیز گرفتار ابهام بوده است و حقوق دانان برداشت هاى مختلفى از آن داشته اند لذاهمواره این سوال مطرح بوده که آیا سقط جنین ممنوع است یامجاز؟خوشبختانه در قانون جدید مشخص شده که این عمل، حتی اگر بعد از حلول روح باشد قتل محسوب نخواهد شد و جرم سبک تری است.. بنابراین اصل اولى، احتیاط در دماء، فقدان دلیلى روشن بر قصاص و برخى قرائن دیگر، عدم ثبوت مجازات قصاص در قتل عمدی جنین دارای روح را اقتضا مى کند.