محل انتشار: چهارمین کنفرانس بین المللی مهندسی و علوم انسانی

  علی طالع زاری – استادیار گروه حقوق ، واحد گرگان،دانشگاه آزاد اسلامی واحد گرگان

غلامرضا اتحادیه – دانشجوی کارشناسی ارشد گروه حقوق، واحد شاهرود،دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود

ازدواج و تشکیل خانواده از بنیان های خویشاوندی درهر جامعه به شمار می رود. در اسلام پیمان زناشویی و تشکیل خانواده دارای اهمیت خاصی است و مسلمانان به وسایل گوناگون به این امر تشویق شده اند. برای انعقاد نکاح شرایطی لازم است که در این تحقیق، شرایط نکاح در دین اسلام، اعم از دایم و موقت بودن، مورد بررسی قرار گرفت. در پژوهش حاضر به بررسی رویه قضایی در فرض اختلاف در دایم و موقت بودن نکاح با تاکید بر فقه امامیه پرداخته شده است. هدف کلی این تحقیق شناخت و آگاهی از رویه قضایی در فرض اختلاف دایم و موقت بودن نکاح بود. یافته های این پژوهش عبارتند از :در هر دو ازدواج، اعم از نکاح دایم، یا منقطع، باید به الفاظ مخصوص صورت بگیرند و به اصطلاح باید صیغه عقد جاری شود. همچنین، هر دو ازدواج دارای مهر هستند که میزان آن در متن عقدنامه، قید و تعیین می شود و به آن تصریح می گردد. در هر دو ازدواج، مدت و زمان مطرح است با این تفاوت که در ازدواج دایم نیاز به تعیین ندارد و قابل تعیین نیست زیرا نه زمان مرگ افراد معلوم است و نه میزان توافق و یک دلی زوجین قابل پیش بینی است ولی در ازدواج موقت، موجل است، لذا باید مدت آن کامل معین و مشخص شود. رویه قضایی در صورت ابهام در موقت یا دایم بودن نکاح آنرا باطل دانسته و از نوع دایم فرض کرده است.